GÜZ GÜLÜ
Bir aşkın kırgın sesi
Sana kırgınım bu gece…
Sana dargınım.
Üzdü beni o hoyrat cümlelerin,
Üzdü içime oturan kelimelerin.
Bir özrü çoktan hak etmişti bu yorgun gönlüm,
Oysa sen…
Sen kıyamazdın en ufak hüznüme.
Bir bakışın yeterdi, içim ferahlardı.
Şimdi suskunluğun konuşuyor bana,
Umursamaz tavırların incitiyor derinden.
Yüreğim her zamankinden daha sessiz,
Daha kırgın, daha yorgun…
Söyle ne oldu?
Hani biz fırtınaları birlikte göğüslerdik?
Hani her mevsimde yan yanaydık?
Ne değişti bizde?
Yoksa fark etmeden tüketmeye mi başladık,
Bitmez sandığımız o, büyük sevdayı?
Ne oldu şimdi o,
“Sensiz yapamam”lara?
“İyi ki varsın”lara?
Ne çabuk unuttuk göz göze susmaları?
Ne çabuk unuttuk ellerimizin hikâyesini?
Git gönlüm, git…
Yine aynı sona mı yazgılıyız biz?
Yine mi ayrılık şarkıları düşecek payımıza?
Yoksa artık;
Tası tarağı toplama vaktimiz mi yakın?
Ben,
Bir güz gülü gibi
Soluyorum avuçlarında senin…
Yavaşça dökülüyor yapraklarım…
Ve sen hâlâ susuyorsun.
Ben,
Sana susuyorum…
Ve içimden sadece şu geçiyor:
“Keşke hiç incitmeseydik birbirimizi…”
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz
Editör: Nevin Bahtışen
