GÖNÜL DİLİ
Gönül dili, sözcüklere, kelimelere ihtiyaç duymadan kişilerin birbirini anlamasıdır...
Konuşmak her ne kadar ihtiyaç olsa da anlamak ve anlaşılmak biz insanlar için daha önemlidir...
Aynı duygular içinde olanlar daha iyi anlaşır...
Duygular sese yansır, bazen coşar, bazen durulur...
Ses tonu kişinin hangi duygular içinde olduğunu anlamamızı sağlayan ipuçları verir bize...
Kimi zaman uzak yerden gelen bir telefonla konuşurken sesinden anlarız iyi mi değil mi...
Sakin insanların genellikle ses tonu düşüktür... Bu nedenle, rahatlatıcı bir etkisi vardır.
Endişeli insanların karakterleri sesine yansır..
Böylelikle karşısındaki insanı, rahatsız ve huzursuz eder...
Bilirsiniz; "Dil" eski Türkçemiz de “Gönül” olarak bilinir...
Gönülden dile, dilden gönüle sadık ve salim bir yol vardır...
Bazen bir ses, sizi ruhunuzun derinliklerine kadar alır götürür...
"Yürekten gelen ses yüreğe dokunur."
Gönül dili, sevgi dilidir, muhabbet ve güven dilidir... Birbirini seven iki insan söze bile ihtiyaç duymadan, gönülden konuşabilirler...
Gönüller birbirinden uzaklaştıkça, seslerini duyurmak için bağırırlar...
Kimi zaman bunun adı kavga olsa da hakikatte gönüllerin birbirinden uzak kalmasıdır...
Gönlü besleyen dilin aslı, güzel ve naif sözlerdir...
Sevdiğinize söylediğiniz her sihirli sözcük onu manevi olarak doyurur ve itminana erdirir...
Acıkan sadece mide değil, gönül de acıkır, dil de susar...
Şairin de dediği gibi;
"Tatlı dile güler yüze
Aşk ile bakışan göze
Doyulur mu ?"
Elbette doyulmaz...
Çünkü ruhu doymayan insanların, nefsini doyurmak çok zordur...
Ateş nasıl ki demiri eritir, işlenmeye hazır hale getirir ise, aşk da kaya gibi sert /taş gönülleri yumuşatır, kıvama getirir...
Aşk öyle bir hakikat nurudur ki, aşkın nuru ateşin narından daha etkilidir...
''İnsanın gönül terazisinin kefeleri ;
biri dili , biri gözü
Ya susarak tartar ya da ağlayarak.''
