GERİ DÖNÜŞÜ YOK
Yine oturmuş dizlerini dövüyordu
Acıyı yutkunuyordu içine içine
Anlamsız mırıltılar dökülüyordu
Toprağa kavuşuyordu parça parça.
Sesler zamanı kuşatmış
Haykırışlar semaya ulaşıyordu
Ecel anı bu kadar yakınken
Masum yürekler uykudaydı.
Taşlı, topraklı soluyordu bedenler
Ümitler ansızın çekilmiş, kaybolmuştu
Tekrar tekrar sarsılıyordu hayaller
Afad, asker, millet tek yürekler.
Çocuk, yaşlı demeden
Mekan mekan gömülüyordu
Acılar alev alev olmuş
Kefenlenmeye bile zaman kalmıyordu.
Kapa gözlerini uyu yavrum
Bak geliyorlar kurtarmaya
Üzülme söz, anlatıyorum masalı
Saçlarınıda okşuyorum, ellerimi de tut.
Dedem, ninem üzülme
Yaşanmışlıklar, anılar yüzünde
Bir harita, geçmişin belleği
Ne acılar, ne sevdalar kazınmış belli.
Salasız cenazeler, camilerde boynu bükük
Topraktan geldik, toprağa gidiyoruz
Ne andlar içtik yürekler dolusu
Yerine getirilmeyen sözler bile gereksiz.
