BEN ANADOLU'YUM
"Ben Anadolu'yum!" dedi.
Ekledi; "Bu güzel topraklarda bir ömrü büyük bir inanç, bir bey ve dokuz çocukla bu güne getirdim.
Kızlarımı sayıya dahil eyledim.
Vakit geldi evime direk, gurbete giden eşime direnç, çocuklarıma aş oldum.
Tarlada izim, evimde sözüm, yüzyılın kahrında direncim oldu.
Köyümün çorak toprağında ağalığın yazgısını, cahilliğin karanlığını yaşadım.
Köyümüze yol yapımı için dozerler girdiğinde zılgıta, elektrik düğmesini çevirip kör kandili kenara koyduğumuzda halaya durdum.
Hayvan sırtında taşınan hastaları ambulansla şifaya yolladığımızda duaya durdum. Kuyu suyundan çeşmeye dönüşte suyun güzelliğini bir kez daha yaşadım. Askere giden oğluma kına yaktım. Can paremi el oğluna ev kursun diye yolladığımda çeyiz düzdüm.
Ben Anadolu'yum…
Bir bütünüm, Türküm.
Atam, “sen bireysin” diye seçme seçilme hakkı verdiğinde toy oldum.
Tamam okumam yazmam yok.
Kabulüm.
Fakat bugünlerde günüm aydınlık.
Seccademi her kıbleye serdiğimde namazımı, ellerimi açtığımda duamı rahatça yolladım.
İstiklal Marşım köyümdeki tek derslikli okulumuzdan çınlayıp kulağıma dolduğunda kendimi ayakta, hazır olda buldum...
Ben "Anayım" ben Anadolu'yum!.."
