BEDELSİZ NİMET
Hayattayken çalışarak, sahip olunanların değerini biliriz de
bedelsiz verilen canın, kıymetini bilmeyiz yeterince.
Bazıları hayatı, sanki miras kalmış gibi, har vurup harman savurur.
Hepimiz uykuya yatarken, sabah uyanacağımızı hesaplayarak yatıyoruz.
Uykuda ölebileceğimizi hesaba katmıyoruz.
Uykudan sağ kalkınca, hırsla güne başlıyoruz.
Nasip kısmet kavgasının, bazen amansız rekabetin pençesine düşüyoruz.
Bazıları yaprak gibi savrulur hayatın önünde,
Bazıları hayatı sürüklüyor peşinde.
Hayatımızın kumandasını, heves ve arzular ele geçirince,
tutkularımızın önüne çıkan, engellere tahammül edemiyoruz.
Kişisel, yasal sınırlamaları hayatımıza müdahale olarak algılıyoruz.
Sınırsız özgürlük özlemiyle, yaşamaya başlayınca,
Hayatımızda kargaşa, düzensizlik başlıyor.
Fırsatlar felakete, umutlar hayal kırıklığına, sevgiler nefrete dönüşüyor.
Hayatımız hızlandıkça, sınırları kaldırdıkça,
hayatımızın kontrolünü yitirmeye başlıyoruz.
Umulmadık bozgunlarla, aksiliklerle, hastalıklarla
Beklenmedik felaketlerle karşılaşabiliyoruz.
İrademizi arzular teslim almışsa eğer,
bencillikle, açgözlülük, yaşam felsefemiz oluyor.
Gördüğümüz her şey iştahımızı kabartıyor.
Onlara ulaşmak için, her yolu mübah görüyoruz.
Malımız, mülkümüz çoğaldıkça, güçlendiğimizi sanıyoruz.
Bu yüzden ara sıra, soluklanmayı unutuyoruz.
Durulması gereken yeri bilmiyoruz.
Ekmek kavgası sürecinin, bizi öğütmeye başladığını unutuyoruz.
Sürecin farkına varsak da, zaman hızla akıyor.
Dünyalığımız artarken, zaman tükenip gidiyor.
Biz ölümü unutsak ta, ölüm bizi unutmuyor.
Ölüm kimseyi ıskalamıyor, ayrıcalık tanımıyor.
Bedelsiz verilen nimet, iade ediliyor…
