BAHARI GETİR GÖNLÜME
Kehribar sarısı saçlarıma bulaşmış hasret
Kurak gönlümü sarmışken hüzün
Durma sarıl gönül bahçeme
Baharlar gelir sen aklıma gelince
Belki yeniden doğardı bahçemde.
Yeşeren yapraklarla
Ağaçlar gelin misali seslenirken
Ruhumda sevdadan bir fırtına
Delirmiş hasret katran geceden
Dalgalar çaresiz çarpardı kıyılarıma...
Kimsesizdi sana gelen yollar
Limanım ıssız
Yelkenlerini çoktan indirmişti gemiler
Ama mavisi vardı aşkın
Denizin ve göğün çividinden
Sen gelsen
Nasılda yakışırdı, dağlarda çiçeklerin renklerine...
Bir türkü çalardı yanık yanık
Çığlıkları avaz avaz
Zemheri ayazından geçmiş
Mavinin ardından parlayan
Toprağa atılan her tohumda
Yeşeren buğdaylar gibi
Özlemim ilkbahardı benim
Güzeldi gelişin binbir çiçeklerden
Özlemim sendin benim
Baharları dirilten...
Kızıl bir günbatımıydı yokluğun
Gökteki yıldızlar göz kırparken
Hilali saplanırdı göğsüme
Kokusu eserdi akşam
Bahar kokardı şiirimde
Dört duvarımda çiçekler
Aklıma her gelişinde...
Gel hadi gel
Giyinip hazırlan
Yazdım yeşili kalbime
Ruhumun en ince yerine
Bak mavilerini kuşanmış deniz
Bekler bizi Akdeniz...
Sen bahar getir gönlüme...
