ATEŞLERDE ALAGÜL YETİŞTİRDİM
Hayat nefes almaktan ibaret,
Yaşama hevesi ne haddime,
Canda cananı aradım.
Kapılar yüzüme tek tek kapandı...
Canım yandı, kimseye diyemedim...
Kelimeleri, yasakladım dilime!
Sus dedim yüreğime!..
Yanaklarımda kurudu deryalar,
Yastığıma anlattım,
O bile umursamadı.
Uykularımı benden kovdu.
Susturdum tüm duygularımı,
Yeminler ettim her şeye!..
Her gün sil baştan başladı.
Canım yana yana,
Öksüz çocuklar gibi,
Sessiz, köhne karanlıkları seçtim.
Kimse saklı mı gizli mi bilsin istemedim.
Devrimler yaşadım ruhumda,
Sensizliğime gömdüm her şeyi yasaklardan...
Ateşlerde, ala güller yetiştirdim yüreğimde...
Şimdi bana "gül" diyorlar
Gülmek benim neyime!
