ATEŞİM KÖZ OLDU
Ateşim köz oldu gönül tütmekte
Talihi geriye döndüremedim
Sabırlar tükendi günler bitmekte
Bende ki yangını söndüremedim
Korkum yok dünyada kaybolup yitsem
Kim arar ardımdan çekip de gitsem
Kederim bitmiyor dünü unutsam
Bendeki yangını söndüremedim
Efkârım artınca dilimde ahım
Kalmadı elimde bir tek izahım
Belki de sevmekti benim günahım
Bendeki yangını söndüremedim
Yâr dedim adına izinde yattım
Yollarda kim bilir kaç volta attım
Ardından konuştum günaha battım
Bendeki yangını söndüremedim
Yaramın üstüne attım beş dikiş
Yok öyle terk etmek apansız gidiş
Olamaz ki severken böyle bir bitiş
Bendeki yangını söndüremedim
Güz dersen güz değil baharsa yalan
Vermiyor kalbimi içimden çalan
Eyledi ömrümü boşuna talan
Bendeki yangını söndüremedim
Dudakta ukteler eğreti durur
Gözleri sinsice içimi vurur
Aşkı beni yakıyor dinlemez gurur
Bendeki yangını söndüremedim
İçimin kavıyla sigara yaktım
Ağladım bu gece resmine baktım
Usulca masaya öptüm bıraktım
Bendeki yangını söndüremedim
Editör: Suna Türkmen Güngör
