MANZUME
Giriş Tarihi : 01-12-2022 22:40   Güncelleme : 01-12-2022 22:44

Anılar Yüreğimizde...

Yazan: Baki Kaymaz -ANILAR YÜREĞİMİZDE...

Anılar Yüreğimizde...

ANILAR YÜREĞİMİZDE... 

Balkondayım geç vakit gecenin gizemli sessizliğinde
Anılarım canlandı zihnimde gecenin sıcaklığı bezginliğinde

Çocukluğumu hatırladım bir an zevkli çilelerle yan yana
Rüzgârlarla yarışıp engin denizleri aştım kana kana

Eyyy hayat! Kederlerimi anlattım ömür boyu ben sana
Gitmiyor zihnimden her gece üzerime çöküyor ANILAR

Aklım hâlâ Sakaryabaşı ''Kırkkız'' Kalaylıtasta
Neredeler şimdi Kadirlerin gadana atları yasta
Harman yerinde düven süren, tınaz 
savuran yiğitleri

Kulağımda çınlıyor Ahmet amcanın dişlerini sıkarak 
''Goskongor da gaskongor''diyerek harman süpürmesi
Yılları içti zaman, yine omuzlarıma çöktü zihnimdeki ANILAR

Unutulur mu Kozanlılar'ın fırında anamın pişirdiği ekmekler
Hani neredeler derme-çatma uçurtmam, tel çemberim
Olmadı hiç pilli arabam bisikletim, taraftar futbol topum.

Ama hiç unutulmayacak tatlı bir sızıydı bu ANILAR
Çelik halatla bağlanmış sanki kopmuyor ki çekmeyle
Kovsam yine de gitmiyor zihnimden tokatla tekmeyle

Hâlâ kazıyamadım bu yaşıma kadar ele aldım keskiyi.

Beni terk etmek istemiyor dürttüysem de demir küsküyü
Bilemiyorum, bundan sonra yaşanacaklar unutturur mu eskiyi

Geriye dönüp baktım dağ gibi anılar hazan misali
Yokuşları usanmış uzun yollar yolculara küs gibi
Çekilerek bir köşeye geldi çöktü ANILAR bağrıma taş gibi

Hep hayatımda, kimi bir şeyler kattılar, kimi aldı götürdü.

Bazen çok mutlu etti bazen acılar getirip yüreğime oturdu.

İyi-kötü yaşandı, ibret alabilmek için yaşanılmalıydı
Her günümde her zaman hep yanımdaydı vermedim aman
Sanki ben onlardan deliydim onlar ise pek yaman

En sonunda dayanamayıp kahrıma benden bıktı ANILAR.

Gitmeyip benimle hep gül bahçemde dursalar
Dostlar sofrasında güllerden derlenen saf bal olsalar
Geçmişe dönüp baktığım bana bakan göz olsalar.

Çaresizlik bağrımı yakınca yüreğimdeki kora su olsalar
Zevkli çilelerim için beni candan çağıran can dost olsalar
Dünü bugün yapan gülümseten gururla bizi çekti ANILAR.

Hülyalara dalıp uzaklaşsam da çıkmadılar kanımdan
Beni üzmemek için ayrılmıyor yanımdan
Sızılarıyla yaşanmış zamanlarımda can kattı canımdan

Bazen koca bir çınar olup kucak açtı bin koldan
Eski fotoğraflara bakınca sanki durdu zaman
Sarıldıkça onlara yıldızlardan taçlar taktı ANILAR.

Yine sabah oluyor savağın su sesiyle göcebe ovasında
Gizlim saklım yok benim hep yaşarım anılar kovasında

Bazen bir hüzün çöker her hecede ayrılık, her dizede biçare
Adeta tutukluyuz biz bize dayanılmaz haz ile

Algılamaz beyinler âlem kendinden geçmiş
Acısıyla tatlısıyla anlıma silinmeyen mıh çaktı ANILAR.

Bu yazılan satırlar yürekten coşarak gelen yazıdır
Ne geçmiş, ne şimdi ve gelecek, yaşanan elbette bir mazidir

Hülyalara dalıp zihnimizde canlanan her şey bunların izidir
Ömür binası viran olsa da gönüllerde yaşayacaktır bunun özü
Olsan da bazen yaşam damarımı yakan ateşin közü 
Sabahın ilk ışıklarında gönlümüzde taptaze tertemizdir ANILAR...


                                                                           

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi