ZAMANIN GÖLGESİNDE
Bağ bozumu zamanının çalan kapısı kimleri, nerelere götürmüştü?
Mevsim mevsim üstüne geçen yıllardan geriye dönüp bakınca bırakılanlar arasında var olmaya çalışanlar, hangi yaprağın savrulan dalından kopmuştu?
Köşkün bahçesindeki en nadide çiçeklerden orkide, düştüğü yerin sadece masaldan ibaret olduğunu, yapılan anlaşmalarda güllerin söz sahibi olduğunu anlamış, kaybolması gerektiğine söz vermişti artık.
Baktığında dikenleri birbirine batan güller ne kadar da dirayetliymiş. Sözüm ona mis gibi kokan güller kırmızıyı boyanan, fırtınanın beşiğinde dağılan kan kokan güller(miş).
Karumdan geçen ablalı kardeşli, dayılı, amcalı yolların sonunda verilenden çok alınan çakıl taşlarıymış.
Kıymetli mi kıymetli gülüşen boş çerçeveler... Bir kenara itilememiş, sadece öylece bakılıp kalınanlarmış.
Zamanın gölgesinde kalmaya devam etmeyi borç bilenlermiş.
Süregelenden sıyrılıp gitmek için olgunlaşan yol bulur elbet, kendine yeter ki doğacak günün sabahında imzasını kocaman atsın, güneş kucaklasın, değere değer katan gerçek orkideler.
Editör: Hamiyet Su Kopartan
