UZAK ZAMANLARDA
Çok çok uzak zamanlarda;
Meyan kökleri kazardı çocuklar,
Doldurur çuvallara her birini,
Ağızlarında ucu bıçakla temizlenmiş kökler,
Emzik misali eme eme yürür giderlerdi.
Çok çok uzak zamanlarda;
Salyangoz toplardı çocuklar,
Yağmura aldırmaz, iliklerine kadar ıslanırlar.
Ceplerine dolan paralarla, inanılmaz hayaller kurarlardı.
Çok çok uzak zamanlarda;
Sökülmüş çivileri,
Bir taş üstünde vura vura,
Kilo karşilığı düzeltirdi çocuklar.
Yarışa dururlardı birbirleriyle,
Birinci gelenin daha çok parası olurdu.
Çok çok uzak zamanlarda;
Ocaktan pişmiş tuğla taşırdı çocuklar.
Elleri, üstü başı, burun delikleri kırmızı toprak,
İş bitimi derede yıkanırlardı.
Çok çok uzak zamanlarda;
Yokluğu, fakirliği yaşasa da çocuklar,
Yaratırdı,
Direnç yüklüydü,
Umudun peşinden giderdi,
Mücadeleyi severdi.
Şimdi o çocuklar, çocukları için korkuyor.
O nedenledir ki sokaklari,
Alanları dolduruyor.
Tüm gayretleri yaşanası bir dünya!
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz