TAŞ OLSA YÜREĞİM
Kuş olup uçup gitsem buralardan
Bilmediğim diyarlara
Ardımda kalmasa izim
Taş olsa şu yüreğim
Söküp atsam kör kuyulara
Kimseler bulmasa
Ne çıkar
Adımı anan olmasa ardımdan
Bir daha kimsenin yüreğine düşmese yolum
Bir ölüm sessizliği
Bir matem yüreğimin tenha sokaklarında
Kara bir bulut gibi çöktü gözlerime hüzün
Gözyaşlarım damla damla teslim oldu kedere
Yaslandım yine kendime
Yokladım yüreğimi
Nafile
Kimseler yok
Ben kaybettim güneşimi
Yüreğimin ayazında savrulur üşür düşlerim
Yazmasın kalem
Sussun tüm şiirler bu gece
Unutmak istiyorum
Geleni gelmeyeni hiç gelmeyecek olanı
Ah yalan dünya
Menzili şaşmış paramparça yüreğim
Senin neyine sevineyim
Yalansın işte
Herşey gibi herkes gibi
Söyle daha kaç gözyaşı borcum var sana
Ödemekle bitmedi
Hesabı kes gayrı