SELE ÇEVİRDİN
Arap çöllerinden, daha kuraktın;
Ateşe çevirdin, köze çevirdin.
Bahar mı bıraktın, yaz mı bıraktın?
Bütün mevsimleri, güze çevirdin.
Ne makam bilirdim, ne usul sende;
Yakardın içimi, durduğun yerde.
Papatya olurdun, menekşelerde,
Akan göz yaşımı; sel’e çevirdin.
Gezer oldum, gezer divane deli;
Gönül hanemize, girdin gireli.
Gül pembe yanağı, incecik beli;
Yaktın köz eyledin, küle çevirdin.
Suzinak bilirdin, çargah eserdin,
Bazen yüreğimde; kalpte gezerdin.
Her şeyin özeldi, sen de özeldin;
Bu günü gönlümde, düne çevirdin.
Bu nasıl ayrılıktır bu nasıl veda,
Dillerde şarkısın, kalplerde seda,
Gönlümün cevherin ey, Nazlı Eda!
Sümbül idim beni, güle çevirdin.