PAPATYA KOKUSU
Kitapların satırların arasına muazzam yakışır papatya.
Bir papatya kokusu çeksem içime baharı anlatan.
Yapraklarından fal çeksem var mısın yok musun diye
Dur ya da taç mı yapsam yoksa kraliçe ol diye.
Ben bir papatyayım işte bazen kırda bazen yol kenarında
Kimi ayakların ucunda ölecekmiş gibi yaşarken kimin başında.
Seyrediyorum işte insanları bir tepenin yamacında.
Kötü insanlar dokunmasın artık benim dünyama...
Huzurum toprağın bağrında kuş sesleri arasında.
Bazen yolumun üzerinden geçer bir karınca.
Herkes için yetmeyen dünyaya varım kararımca.
Geçen güz yok idim bak döndüm nev baharda aslıma.
Beni düşün gözün önüne al bak sende ilk faslına.
Dünya üzerinde var bir çok baharında.
Her şey senin gönül sarayında
Bırak beni ey insan yaşamak istiyorum kendi toprağımda..