KIYAMAM
Bu gün hava yaz gibi, evde oturulmaz böyle güzel havada.
-Alo! Ahmet nasılsın?
-İyiyim, teşekkür ederim. Sen nasılsın Zehra?
-İyiyim, bir yerlere çıksak mı? Sıkıldım, hava da çok güzel.
-Olur, sahilde buluşalım mı? Biraz işim var, saat üçte buluşalım.
Tamam, ne giysem acaba? Hadi geç bakalım dolabın karşısına. Beyaz tişört ve kot pantolon iyi olur, rahat da olur. Sarı gömlek de hoş olur, neyse! Bir karar ver işte.
Ah trafik yoktur inşallah! Güzel bir müzik açayım. Kızım gözlerini kısıp durma, güneş gözlüklerini taksana!
Camı da açayım, ılık esintiyi hissetmek istiyorum. Tenimde özgürce dolaşması çok keyif veriyor.
Küt!!
Neye çarpmış olabilirim? Hiç bir şey görmedim. Kenara çekeyim, neymiş bir bakayım.
Aman Allah’ım! Bir köpek, olamaz! Sakın ölmüş olmasın.
-Merhaba Ahmet!
-Geldin mi canım? Zeynep iyi misin? Bu ne hal!
-Ahmet hiç sorma canım! Gelirken bir kaza yaptım.
-Arabayı bir yere mi çarptın? Sen iyisin ya! Sorun değil arabayı tamire götürürüz.
-Hayatım arabaya üzülmüyorum, ben bir köpeğe çarptım!
-Zehra ağlama canım, anlatsana, ne oldu?
-Ben de anlamadım! Buraya gelirken birden "küt" diye bir ses geldi! Görünürde bir şey yoktu. Arabayı yolun kenarına çektim, bir baksam köpek, kan içinde yatıyor.
Allah'ım bir köpeği öldürdüm diye çok korktum, görüntü tüyler ürpertiyor, korkudan tüylerim diken diken oldu! Bak kollarıma, hâlâ düzelmedi.
Çok güzel bir köpek, nasıl da masum masum bakıyordu! Sanırsın ona zarar veren ben değilim de o, bana zarar vermiş gibiydi.
Korkma seni bir veterinere götüreceğim, iyileşeceksin dedim! Yalnızca masum masum bakıyordu, az sonra gözlerini kapadı.
İnanabiliyor musun? Ben bir köpek öldürdüm! Ama onun o hali beni biraz olsun rahatlattı. O masum bakışları bir şey anlatır gibiydi, sanki senin suçun yok diyordu bakışları.
Ahmet, o bakışları ve o “küt” sesini hayatım boyunca unutamam sanırım.
