KASIM GİBİYİM
Bugün renkleri kaldırdım
Siyah beyaz biraz da
Kasım gibiyim mavisi kayıp olmuş
Gri bulutların hakim olduğu
Sağnak yağışlı rutubet kokan toprak misali
Dar uzun bir pencereden
Kayıp giden bir hayatı seyrediyorum
Öylece durmuş
Umutları toprağa vermiş
Feryat figan ağlayan gök yüzü
Benim
Gönül penceresi dar küskün kırgın birazda bıkkın sonbaharın son demlerinde
Kışa hazır beklemekteyim
Onca zaman oldu bu telaşın neydi
Nereye yetişiyordum bilmiyorum
Sevmekse çok sevdim
Aşksa sonuna kadar yaşadım
Bu tatminsiz renkler niye
Siyah beyaz bir fotoğrafa bakar gibiyim
Sanki son bir renk var oda düşecek elimden
Kalacağım siyaha
Kara güller açılacak bağrımda
son demlerimdeyim
Kasımpatları eşliğinde
Bir kadeh verin bir yudum içeyim
Ecel şerbeti niyetine
Ellerimin arasına sıkışan başım
Bir sigarada tesellim olacaksa bırakın
Bugün paketi bitireyim
Uzun zaman oldu
Çok uzun zaman ne dilekler diledim
Ne mumlar yaktım
Ne adaklar adadım
Hiç kimse bilmez
Bütün renkleri kaldırdım
Sen yoksan bundan sonrası yok diyemedim
Küstüm suya hasret çiçek gibi
Kırdım bütün dallarımı
Kasım gibi tek yaprak bırakmadım
Sallanıp savrularak bir tek yaprak
Kasımpatıları vardı çiçek açacak
Son baharın son ayına renk olacak
Benim bütün rengim
Senle kayıp oldu
