İNANIRIM BEN SANA
Bilirsin, ben senin gözlerinin saf çocuğuyum.
Durduk yere, afili sözler söyleyip yüreğimi uçurma göklere...
“Gözlerini” diyorum, “teslim ol” der gibi doğrultma üzerime.
Sonra senli hayaller kurarım, sensizliklerde.
Aklıma düşer sarmaşık namelerin, boşluğuma denk gelir aldanırım...
Bırak yarım kalsın senin için söylenen aşk şarkıları...
Sanki ikimiz için gibi söylenmiş sayılır. Tamamlanırsa aldanırım.
Ben geri kalanını hüzzam şarkılarla tamamlarım.
Başkaları için ayırdığın, gül kokulu gülüşlerini harcama bana, yüzümü boş yere güldürme.
Gündüz kaçıyorum güzelliğinin büyüsünden ama gece oldu mu yıldız gibi düşüyorsun gönlüme.
Rüyalarıma bari gelme, haksızlık ediyorsun.
Etme...
Rüyaların gerçek olmadığını, adım gibi bilirim ama yine de gerçekmiş gibi inanırım.
Bir inançlık, inancım kaldı zaten, inançsız biri yapma beni ben de insanım.
Sakın kandırma beni.
Bir bakışına onlarca şiir yazarım.
Sen yine de gurur duyma kendin ile.
Senlik bir olay değil, bilirsin ben aşkı yaşayarak yazanlardanım…
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu
