GÖÇMEN KUŞLAR
Uçan kuşlar yol gösterir yarı yolda kalana,
Yol bitmiş olsa da ne gam, kanatları olana...
Aç kanatlarını korkma, seni bekliyor gökler,
Kuşlar yuvasına döner, bataklığa sinekler...
Korkma sana rızık veren, tutar yoluna ışık,
Gönül gözüyle bakarsan, çözülür her dolaşık.
Her nefes bir kanat sesi, bil ki dönüş yolunda,
Hafaza melekleri var, sağında ve solunda.
Bir saniyen yoktur dostum, boşuna harcayacak,
Bak eylül bitmek üzere, yakında kar yağacak.
Bahar ve yaz çabuk geçer, sanki top yuvarlanır,
Hazan vakti geldiğinde, kazançlar toparlanır...
Yatma yeri değil dünya, çalış ki kazanasın,
Kazancınla bir köşk alıp, huzurla uzanasın.
Göçmen kuşlarız rotası mâveraya uzanan,
Tuğba ağacına konar bu yarışı kazanan...
Dünya sürgünü bitenler çıkarken kafesinden,
Uçmak nedir bilmeyenler korkar kanat sesinden....
İlkbaharın ötelerde, artık burası kıştır,
Hayat bir yönden bir yöne sürekli bir akıştır.
Ruhlar ayrılır, bedenden döner gerçek yurduna,
Varış yeri cennet olan, hiç bakar mı ardına?