DOKTOR
Deşme doktor benim biçar yaramı,
Vur neşteri gerdanıma kes gitsin.
Okutmayın benim ölüm selamı
Bu dünyada yaşamadım say gitsin.
Çok dert çektim ben bu garip dünyada,
Yaşarken her gün öldüm bu zindanda.
Bir meczuba döndüm köhnemiş handa,
Can vermeden, gömün toprağa gitsin.
Çoban kepeneği giymiş aç kurtlar,
Talan ediyor sürüyü yağmalar.
Bozkır gibi kurumuş cennet yurtlar,
Kapımdaki nergisi sökün gitsin.
Yaylalarıma baykuşlar tünemiş,
Haydutlar hanumanda postu sermiş.
Kasaplar kör bıçakları bilemiş,
Ben el pençe duramam, kesin bitsin.
Yaprak gibi savruldum ben rüzgarda,
Filiz vakti ben köz oldum ataşta.
Ne can kaldı ne de kanım damarda,
Bu dünyaya hiç gelmedim, say gitsin.
İnsana dair umutlarım bitti,
İnsan dediklerim art arda gitti.
Zalim ellerden çektiklerim yetti,
Kilit vurun kapıma, ölüm sinsin.
Dost kalmadı bana çarkı felekte,
Bitmez dertler, taş kalmadı etekte.
Hısım görmez, haramzade selekte!
Giryan geldim, giryan giderim, bitsin.
Tûrabi'yim ben kendime ağlarım,
Kendi yaralarımı ben bağlarım.
Gözyaşlarımla gönlümü dağlarım,
Kalemimi kabrime gömün gitsin.
Doktor, Sana dedim deşme yaramı!
Uyandırma feryadımı, naramı.
Bulamam, ruh yarasını saranı,
Kapat sinemi, herkes öldü bilsin.
Editör: Nevin Bahtışen
