DEDE KORKUT MASALI
Bozkırın ortası Türk’ün otağı
Kopuzla söylenir açar duvağı
Savaşta kesilir göbeğin bağı
Dede Korkut söze başlar derinden
Yiğit doğar yurtla aynı nefeste
Vahşi hayvanları tutar kafeste
At üstünde kılıç parlar aheste
Türk’ün şanı yürür serden yerinden
Bamsı Beyrek desen her gün seferde
Ok atar yay gerer yine zaferde
Korkarmı ölümden diktir her yerde
Yükselir dualar halktan erinden
Tepegöz dağlarda estire dursun
Basat ona kanlar kustura dursun
Namını şanını astıra dursun
Mahlukat tutuşur onun korundan
Yiğit Kanlı Koca Turalı denir
Namı duyan düşman titreyip erir
Boğa avlar aslan keser direnir
Çıkmaz ses ne ölü nede dirinden
Boğaç Han diz çökmez yılmaz yenilmez
Vatan söz konusu boyun eğilmez
Babasıyla yan yanadır silinmez
Kutlu kanlar akar damar derinden
Deli Dumrul Azrâil’e eş durmuş
Canı uğruna göklere baş vurmuş
Hakk’a erince nefsine taş vurmuş
Aşkla yoğrulmuş o gönül derinden
Bayındır Han Oğuz toyun anası
Yakılır bu günde dahi kınası
Her biri Türk’ün bir kutlu aynası
Çıkar sesleri hem de en güründen
***
Editör: Gülçin Granit
