BİSİKLET ve TORUN MUHAMMET
- Dede!.. Artık büyüdüm, bisikletimin direksiyonunu asıl yerine koyabilirsin...
- Emin misin?..
- Evet, eminim... İstersen, hemen çevir deneyelim. Hem tekere de bakarsın havası biraz inmiş.
- Yardım edersen...
- Tamam ederim...
Arabadan aldığımız takım sandığıyla, ambara girdik. Önce tekeri söktük tamir edip yerine taktık, sonra direksiyonu söküp onu da hallettik. Tabii, tüm bunlar olurken birkaç defa tatlı sert azarlamalardan da payını aldı... Ama ona vız geldi...
- Dede!
- Buyur dedem...
-Freni unuttun, onu da ayarla...
- Tamam dedem...
Bir müddet sonra yine...
- Dede!
- Buyur dedem, yine ne var?!.
- Bu yaz geçti de, öbür yaza biz gelmeden sen bunun rengini de değiştir...
- Olmaz dedem, bak bu boya orijinal...
- Olsun dede. Sen şu yazıları muhafaza et, geri kalanını boya...
-Tamam boyayayım pembeye...
-Dede!.. Biliyorum onu diyeceğini (gülüşmeler) Siyaha boyayacaksın tamam mı ?
-Tamam da, birazını pembeye boyasam?..
- Dede!..
Nihayet, siyah renk için beni ikna etti. Nasıl boyayacağımı ,nerelerini bırakacağımı tek tek anlattı. Sonra, tekrar öne çevrilen direksiyonla denemeye geçti. Dediği gibi artık büyümüş, hem ayakları hem de kolları rahat yetişiyordu. Nasip olur da, seneye sağ salim tekrar buluşursak, siyaha boyanmış bisikleti hazır olmuş olacak. Pazarlığımız böyle...
