BİR KİTAP: SANSIZLAR / HALİT BOZTEP
Hayat, ne kadar güzel…
Evlerimizde, sırtımızı peteklere dayamış ya da cayır cayır yanan sobalara önümüzü veyahut sırtımızı vererek ısınıyoruz. Yediğimiz önümüzde, yemediğimiz arkamızda; neşe içindeyiz.
Her birimizin bir ismi var, bir sanı var, şanı var. Peki sanı olmayanlar? İsmi olmayanlar? Evi, barkı olmayanlar? Üstü başı olmayanlar, ne haldeler? Gecenin karanlığını, kendine yuva yapanlar, isini kendine battaniye yapanlar, kollarını çiçek yaparak koltuk altlarında, tir tir titreyen pamuk gibi, parmaklarını ısıtanlar ne haldeler?
Hiç düşündük mü? Belki düşünenlerimiz vardır. Ama, sadece düşünmek ve kitap sayfalarına konu olmak... Ne zor bir hayat; o hayat. O yaşam şekli…
Herkesin bir hikâyesi vardır. Hikâyeler, masallar gibi değildir. Masallar uyuturken, hikâyeler uykularımızı kaçırır.
Sansızlar kitabına konu olan, sokakta yaşayan her bir bireyin öyküsü; ne yazık ki, derinden üzüyor. Sadece yaşadıkları değil, insanlığımızı kaybettiğimizi gözler önüne sererekten de...
Her bir hikâye özeldir. Onların başından geçen her bir olay, onların ismi olmuş, sanı olmuş. Her bir eylemleri; diğer insanlar gibi sahip olmak istedikleridir. Ne fayda ki, görmezlikten gelenlerin sayısı görenlerin sayısını geçtiğinden, görenler de görmüyordu artık.
Sokaklarda yaşayan insanların hayatının kaleme alındığı bu eser de, aslında insanların insanlığını, insansızlığını anlatıyor. Adaletin olmadığı bir dünyada yaşamak, ne kadar huzurlu ve sağlıklı yaşanır?
Oysa biliyoruz ki; adalet, toplumların bir arada yaşamasını sağlıyor. Ama insanı dışlayan nicesinin olması da, toplumu birbirinden uzaklaştırıyor.
Her satırında, her sözcüğünde duygulandığım ve gözlerimin nemlendiği bir eser oldu Sansızlar…
Bu eserde aşk aranmaz, sevgi aranır. Belki isimleri kimse için önemli değil ama hikâyeleri, insanı insan yapan cümleler, yaşama tutunmayı sağlayan bir sevgiyle dolu.
Herkesin, birbirini seven bir kitlenin parçası olmasını temenni ediyorum.
"İnsan, çaresiz kaldığında kaçmak ister. Bunu bazen ağlayarak yapar, bazen bağırarak ve bazen de susarak çaresizliğini yaşar. Bazen ise nereye gideceğini bilmeden koşarak kaçmaya çalışır."
"Zaman, çalıntı rakamların sahteliğinde olmamalı."
"Yaşamı tanımak, insanı tanımak demek değildi. Yaşamı tanımak, verilen sözlerin yerine getirilmesi için çabalamak demekti."
"Kirli olan sokaklar değildir. İnsanların normalmış gibi yaşadığı hayatın kabuğundan dışarıya bakmamalarıdır.”
