BİR KİTAP: BABİL'DE ÖLÜM -İSTANBUL'DA AŞK- / İSKENDER PALA
"Bize kalırsa aşkı tanımayan bir okuyucu bu kitabı hiç okumamalıdır" diyen yazara hak vermek gerekiyor.
Leyla ve Mecnun'un dillere destan aşk öyküsünü Fuzuli'den yola çıkarak, aşka gizemlilik katarak yazan İskender Pala okuyucuyu masum aşkın deryasına çekmeyi başarmıştır diyebiliriz.
Kitabı okurken sanki Mecnun'u dinliyormuşçasına bir hisse kapılıyor insan.
Mecnun'un diliyle, Mecnun'un Leyla'ya olan aşkını dinlemek Mecnun'un aşk ızdırabındaki lezzeti görebiliyor, hissedebiliyor insan..
Kays'ın mecnun'laşma sürecini dolaylı bir anlatımla kaleme alan yazar, Leyla ile Mecnun üzerinden adeta bir aşk, sevgi, sevda, vefa algısı veriyor insana...
Babası tarafından şifa bulsun diye Kâbe'ye götürülen Kays, Kâbe'nin örtüsüne bürünerek "Ey Rabbim! Beni aşktan mahrum etme" diyerek duada bulunmuş ve aşkın azabında lezzet deryasında kalmayı yeğlemiştir.
Fakat kitap içerisinde gördüğüm ve anladığım kadarıyla Leyla ile Mecnun'un aşkı edebi, süslü, dokunaklı ifadelerden ziyade bir kitap okunurken anlaşılması daha büyük bir önem arzettiğine yönelik vurguların olduğunu görmek mümkün.
Bu vurguyu aşkın yedi gizli sırrı olarak formüle eden yazar kitaba ayrı bir heyecan katmıştır.
Ve kitap içerisinde Leyla ile Mecnun'un aşk öyküsünü okuyanları adeta kategorilere ayırmıştır.
Kimi okuyucuların aşkın dokunaklı halinde kaybolurken kimi edebi üslubun ahengine hayran oluyor, kimi de anlam ve sırra odaklanarak kafa yorarcasına okuyor...
