BİR GÜN...
Okulun tatil edilmesine az kalmıştı, mayıs ayının sonları veya haziran ayının ilk haftası olabilir. İdari binanın hemen ön tarafında, şöyle güneşe bakan duvarının dibinde bir bank vardı.
Ders aralarında oturur kısa kısa sohbetler ederdik. Tam da sebzelerin yeni çiçek açtığı bir mevsim. Öğretmen lojmanlarının ayrıca bahçeleri de vardı. Orada çeşitli sebzeler ekilir yetiştirilirdi.
İdari bina önünde otururken birkaç öğretmen arkadaşla, bir de baktım, Zeynep öğretmenimiz, elinde bir kabak çiçeği ile bize doğru geliyor. “Hayrola?” dedim… “Şimdi lojmandan gelirken bahçede kabak çiçeği gördüm, aklıma kabak çiçeği dolması geldi. Onu size anlatacağım.” dedi.
Anlattı kabak çiçeği dolması yemeğini. Ben ilk defa duymuştum. Sade bu mu? Buna benzer çok hünerleri vardı, "Öğretmen Okullarında yetişen öğretmenlerin." Ve bu arkadaşlar çok şey öğrettiler öğrencilerine. Bu öğretmenler, sıkı durun “ALTMIŞ SEKİZ KUŞAĞINDAN” idi…
Ve zil çaldı, derslere girdik. Okul radyosu “Ayva Çiçek Açmış Yaz mı Gelecek” diye bir şeyler çalıyordu…
Editör: Betül Eren
