ZAMAN GEÇTİKÇE
Nasıl da geçti yıllar
Aybaşını beklerken
Mevsimleri uğurlarken yani
Ah yorgunum taşımaktan
Yaşanmamış yıllarda solan renkleri
Yük olmuş anıları
Değmeyen öfkeleri
Yıkamalı şimdi
Sinmiş ne kadar hüzün varsa
Hem çitim çitim
Taşlara vura vura
Asmalı sonra tertemiz çarşaflar gibi
Sonbaharda düşmeyen bir yaprağın yanına
Sürüp sonra yeniden kokunu
İliştirip anıları
Gülüşünü koyup ceplerine
Birde mısra sıkıştırmalı
Saklar gibi son dal sigarayı
Yıkamalı şimdi
Yorgun umutları
Hem çitim çitim
Çocuk sesleriyle
Akan bir ırmağın çağıltısında
Bir parça bulut koymalı
Kar gibi beyaz
Yemyeşil bir orman huzuru
Bir parça gökyüzü
Şöyle çivit mavi
Kızıl mı kızıl bir denizde gün batımı
İsyan mı isyan papatyalar
Mağrur mu mağrur dağ çiçekleri
Kekik kokusu yani
Sevda muştusu
Yıkamalı şimdi
İsli akşamları bu şehirde
Kederle yoğrulmuş mısraları
Hem çitim çitim
Sancıya sancıya ellerim
Çıkıncaya kadar dünün hasretleri
Söküp de astarını
Yarınlar koymalı yaşamaya yeminler edilmiş
Uyanılmamış şafaklar
Ve türküler olmazsa olmaz
Geç kalınmış zamandır
Alıp dilimize marşları
Bayram etmeli tertemiz sokakları
Tutuştururca dağda çoban ateşlerini
Yakmalı yürekte bu aşkın harını
Ellerim acıyla büyümüş
Ürkek ellerim
Korkuyla tütsülenmiş ellerim
Cesurlaşınca sözler kadar hani
Bırakıp yakarışları
Seni senden de çok sarmalı
Editör: Nevin Bahtışen
