YİNE BU BAYRAMDA SEN YOKTUN
Geceden kalan ay yıldızlar bize küsmüş .
Sen yoksun diye yüreğime ateş düşmüş.
Buz tutunca sevdalar, bitermiş büyük kavgalar
Bilemezsin gidişin şu gönlümü nasıl üzmüş.
Ezelden uğrardı, arada sırada mutluluk bana,
Aşk şerbetinden içerdim kadehten kana kana,
Hep derdinya yâr, dünya bir yana sen bir yana
Kaç bayram geçti, yine bu bayramda sen yoktun.
Yüreğimde ölenler çiçek açsa da mezarında,
Artık değeri yok mutluluğun benim nazarımda.
Giden geri gelmiyor, toprak artık çiçek vermiyor.
Gönül bahçemi sarmış, yere düşen hazalımda.
Ne eski dostlar var ne kahkahalar ne bayramlar,
Demek ki geçici imiş, bize sevdalı, hayran olanlar.
Çıkar için gelir olmuş, bayramda kapıyı çalanlar.
Kaç bayram geçti, yine bu bayramda sen yoktun.
Düşmüş saçıma ak, beklerken hep sevdiklerimi.
Mezar ziyaretinde çekermiş insanlar ettiklerini,
Bir dua ile iki göz yaşına, kapadık açılan sayfayı.
Destan olurdu yazsam yâr, sana hissettiklerimi.
Tadı yok artık o eski bayramların, sen olmayınca.
Huzur da vermiyor, o mal mülk yerin dolmayınca.
Bekledim durdum, gönüle kimseyi koymayınca.
Kaç bayram geçti, yine bu bayramda sen yoktun.
Kıymetini bilmezmiş, felek tokadını vurmayınca.
Kaç bayram geçti, yine bu bayramda sen yoktun.
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım
