YİNE AKŞAM
Yine akşam, yine hüzün,
Yine gözlerim uzaklarda…
Yine gönlüm dalgın…efkarda…
Parça parça bulutlar, düşmüş yola,
Sessiz, sedasız seyirde uzaklara,
Bir benim yollarım kapalı, çıkmazda..
Gökyüzünden çekiliyor yavaş yavaş aydınlık,
Basıyor yüreğime ağır ağır karanlık…
Offf diyorum,offf…bu nasıl sevmek..!
Bu nasıl acısı can yakan ayrılık..!
Çok yalnızım yine gecenin içinde…
Ne karanlığın ucu görünüyor, ne bir şık,
Ne yalnızlığın sınırı var zalim gecede…
Özlem çisil çisil yağıyor sokaklara,
Yüreğim sırılsıklam…batmışım sulara…
Kan sızıyor yaralarımın çatlaklarından…
Harap bir binayım sallanan, rüzgardan,
Yıkıldım, yıkılacağım kaldırımın kenarına…
Beklemek…ne zormuş meğer…
Bekledikçe uzayıp gidiyor zaman,
Bekledikçe büyümekte içimde hasretin…
İki hançer gibi saplı içimde gözlerin.
İplik iplik uzanıyor gücüm yollara…
Hiç gelmeyecek olanı beklemek,
Ölüp ölüp dirilmek demek,
Ölmeden sürünmek bu olsa gerek…
