YIL YENİ ESKİYEN BİZ
Her yeni yıl bir yaş daha alıyor, bir yaş daha eskiyoruz.
Yıllar su gibi gelip geçerken ömrümüzün takvim yaprakları bir bir uçarken biz yenilenen yıl ile eskiyoruz.
Umudun hayalin peşinde olduğumuz için hep bir adım ileriye dönük yaşadık veya geçmişte asılı kaldık.
Ânı yaşamak hiç birimizin aklına gelmedi.
"Herkes yaşar ancak, hayatı yaşayamaz." diyordu bir yazarımız.
Yaşıyoruz ancak
Yaşamayı bilmiyoruz...
Dün de, bugün de geçti...
Yarınlar da geldi geçti...
Bizler dünü, yarını düşünmekten, bir çok güzel ânları ıskaladık.
"Suyu akışına bırakmak gerek"
Hayata bakış açısını değiştirir isek, herşeyin daha güzel anlamlı ve aslında gereksiz kaygıların boş olduğunu göreceğiz...
Ölümün penceresinden bakan biri, şunu söylemek ister;
"Ben de sizler gibi, çırpınıp durdum, hayatın sonu
hiç gelmeyecek gibi, yeniden gelmiş olsaydım eğer, buna imkanım olsaydı, herşey çok daha güzel olurdu."
Başlangıç değil de, bitiş noktasına yoğunlaşan bir insanın görüşü ufku genişler.
Hayatın dışında olan, hayatın içinde olandan çok daha iyi kavrar olayları.
Çünkü içinde olan parçayı görür.
Uzaklaştıkça bütünü görür insan.
Yüreğini parçaladın, şu fani dünya için
Yıllar gelip geçti hemen soramadın, neden/ niçin?
