YAZGÜLÜ
Bazan unutuyorum işte Yazgülü
Dertleniyorum olur olmaz
Can acısı benimki
Bir açık çayla geçiveriyor.
Çocukken de böyleydim ben
Bir saç tokasına tav olurdum
Hayaller kurardım gülüşlerimle
Şimdilerde çok yorgunum.
Çok da doluyum Yazgülü,
İçime biriken benle yüzleştikçe
Ateş düşüyor kalbime
Savrulmalar bana göre değil
Alazımda yanıyor her yanım
Dedim ya
Canım acıyor canım.
Belki unutmuşsundur beni
Hani toplardın ya ! Düşen kirpiklerimi
Belki unutmuşsundur
Mendilinle sildiğin gözlerimi.
Keşke büyümek olmasaydı
Ya da hep sen olsaydın
Dünya dönmeseydi
Sen hep ellerimi tutsaydın.
Çok zaman geçti Yazgülü
Meğer insanlar değişiyormuş
Büyümek ne zormuş.
Hani hep komşu olacaktık seninle
Erik ağacı dikecektik bahçemize
Hatırlıyorum da tuza banıp yerdin
Ne çok severdin.
Şimdilerde çiçeklerle avunuyorum
Fesleğenlere her dokunuşumda
Sanki seni kokluyorum
Hani bir gün yolun düşerse buralara
Ben hâla aynı sokakta oturuyorum.
Çok hastayım Yazgülü
Bu kış bana iyi gelmedi
Dünya telaşı koca ömrü ezdi geçti
Ömür dediğimiz ne zor yolculukmuş
Neler gördük neler neler değişti.
Üzüm bağlarının yerinde
Koca koca binalar var şimdi
Kuş sesleri artık duyulmuyor
Her yerde keşmekeşlik, kavga sesleri.
Ah bir geliversen Yazgülü
Sana anlatacak hicranlı yıllarım var
Yine sana ağlasam silsen gözlerimi
Yine toplasan düşen kirpiklerimi
Çok özledim çok
Seninle dolu çocukluk günlerimi.
