YAŞAT YA DA YOK ET
Küçük bir sahil kasabası hiç kimse yok rıhtımda yalnızlık dolaşıyor.
Güneşin doğuşuna koşuyorum elimde küskün solmuş çiçekler.
Başına taç yapacaktım mutluluğu yüreğine incir kuşları uçurup
Baharlar serecektim gönlüne soğuk bir kış masalı girmeseydi araya.
Buz tutmuş iklimler zemheri kusuyor sanki mevsimlerde ayaz var
Biliyorum sen çok üşürsün bu mevsimde
kışları ben de sevmem
Ben sobayı yakarken zahmet olmasa iki neskafe yapar mısın.
Mevsimler umrumda değil sensizlikten çok üşüyorum
Biliyorum senin de yüreğin tir tir titriyor bu sevgisiz mevsimlerden
Sıcacık bir nefes yetecek ısınacak yüreklerimiz.
Mesele kış sorunu değil mevzu mevsimlerde değil
Bütün mesele, yok ettiğimiz bizsizlik, sensizlik, şiirsizlik.
Bir neskafe içimi sohbet yeter aslında ikimiz olmaya üşenmezsen
tabii senin hala hey heylerin üzerinde değilse sabah sabah.
Güleceksen yazarım kızacaksan silerim bir daha da kalemi elime almam, sana da, şiire de tövbe ederim sevgi senin sevgin, ben aşkla da idare ederim, nasıl dilersen yaşat veya yok et.
