YAŞAMIN TIRNAKLARINDA
Düşünün ki; gecenin karanlığında, okyanusun tam ortasındasınız ve yüzme bilmiyorsunuz.
Sizin sessiz çığlıklarınızı duyan, sadece Yaradan ve soğuktan buz kesmiş bedeninizdir.
Yaşam budur işte!..
Zor ama vazgeçilmez, güçlü ama zayıf tarafları olan, düz ama engelleri bulunan garip bir varoluş hikayesidir.
Her son bir başlangıçtır. Yaşam nefesle başlar, nefesle son bulur. Aslında bugünün bitişi, yarına hazırlıktır. Amaç aynı, gerçek aynı, kural aynı seyreder farkına bile varamayız.
Yaşam kimine göre basit, kimine göre kuralcıdır. Ama mesafeler tanıdık, gölgeler farklı, zaman aynı işler. Sonsuz arzular aynı dalgalarda peş peşe gider gelir. Mutluluk bir gelir, bir terkeder insanı. Hayat bir olumlu, bir olumsuz duygularla bütünleştirir herkesi.
Örneğin; ağlarsınız, bitersiniz, hüzün dalgalarında boğulursunuz. Belki sevmeyi unutup, rüyâ gibi yaşarsınız. Fakat tüm bunların bir ipucu olduğunu aklınıza dahi getirmezsiniz. Yani ağlarken gülmenin önemini, çaresizken güçlü olmanın değerini, sevmenin ve şefkatin hayatınız da ne kadar önemli olduğunu, onları kaybedince anlarsınız. Maalesef bu bir kısır döngüdür.
Hayatında acı çekmeyen insan, tam manasıyla tecrübe ve tavsiye ilkelerini yaşamamış insan demektir. Dolayısıyla bu insandan sadece hayatı ezber edersiniz. Oysa hayat ezberlenecek bir şiir değil, yaşayarak öğrenilecek bir olgudur.
Kısacası yaşam, deftere yazılan bir cümle gibidir. Virgülü sen koyarsın, noktayı AZRAİL!
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım
