YALNIZ YAŞAM
Ağacın yaprağa yaprağın ağaca insanın insana faydası yok bu dünyada.
Herkes yalnız herkes tek başına, çivisi çıkmış bu kahbe dünyanında.
Peki neyi kimden istiyor bu insanoğlu, umuda küsmek mi lazım yalnızsanız bu hayatta?
Tek derdimiz sevgi değil mi bizim, söyleyin bu sevdamızı kiminle paylaşalım?
Hangi kalpte aşkı yaşayacağız ya da aşkı yaşatacağız biz hâlâ yalnızken?
Umuda neden ihtiyaç duyalım, bizden başka birileri olmayacaksa bu alemde.
Nasıl bir yaşam sürer insan, sevgisiz ve yalnız başına bu hayatta?
Tek derdimiz şu kokuşmuş dünyada insan kalabilmek değil mi aslında?
Çare arıyorum kimsesiz, yalnız gecelerde, her şey boş her şey anlamsız bu alemde.
Bir yaprak gibi savrulup gidiyorum rüzgârda bilinmez diyarlara, bir sana tutunamıyorum. Yalnızlığın tam da ortasındayım çaresiz kaldım, yine
kimseye etmiyorum şikayet yüreğimden başka.
Söyleyin şimdi, yalnızlık şarkısını daha kaç kez söyleyeceğim sevgisiz yüreklerde?
Kaç kez daha haykıracağım, insanlığın bittiği, sevdaların yok olduğu gönüllerde?
Yalanız yaşanır mı? hiç sevgisiz, kuruyan kalplerde, tüm cihan biraraya gelsede
Şu üç günlük dünyada yaşamak isteyip de yaşayamadığım hayallerim, şimdi neredeler!
İnsanların olmadığı aşkların, sevdaların olmadığı koca bir dünyada sensiz nasıl yaşarım ben, söyle!
Editör: Nevin Bahtışen
