VAY BENİM GARİP HÂLLERİM
Sen!
Gelecek planı yaparsın,
Hayat ise kendi planını.
Kader soysuzların yüzünden
Başımıza oldu bela.
Vay benim garip hallerim
Hangi kaya sert ki,
Vurayım şu akılsız başımı.
Okşadılar hep sırtımızı
Kefensiz maneviyat ölüleri,
Celladımıza sevdalıyız sanki.
Yıkılan hayallerime
Şöyle bir bakarım uzun uzun.
Ve sorasım gelir,
Kime güvendin de girdin
Şu küçücük beynime.
Aklım ermiyor şu hayatın gidişine
Alem bir tuhaf,
Peşinden gidenler sanki çok saf.
Aşkla meşkle uyuturlar bizi,
Yalandan bir iki türkü.
Bir haber saldım komşu kızına
Cevap gelmedi,
Ya sevmedi ya da hazır değildi…
İşte böyle hayat!
Akışına kürek sallarsan
Mutlu olursun yalandan da olsa,
Bir kaç zaman.
Bir bakarsın türkü yaktırır işte,
Bir de bakarsın tam duman olmuşsun
Yıkılır gidersin,
Agoranın sarhoş merdivenlerinde…
Düşe kalka yürüyoruz ya,
Şu canına yandığımız hayatın
Matem sokaklarında.
Dertlerimizi resmediyor
Çiziyoruz nemli kaldırımlarına.
Yine de boyun eğmeyiz kimselere
Lakin kimilerine de dokunur hani varlığımız.
Kalleşlerin oyunu
Cesaretimizi kamçılar sadece.
Dost görünen yüzsüz riyakârların
Sessiz sinsiliği,
Dokunur biraz yüreğimize.
Hayat hayal satanlara,
Ekmek teknesi kazanç kapısı olmuş.
Yoksula garibe!
Umut deryasından bir meşale,
Düşler çağlayanında renklerden toz pembe.
Hasılı!
Sen gelecek planı yaparsın.
Vicdan harbinde ölmüş
Ruhu bozuk soysuzlar
Kendi planını.
Ödüle doymadı gözümüzü oyan kalleşler
Bir nefeslik yaşamda.
Gelin tanış olalım dersin hayat çok kısa,
Zaman yok kine hırsa binbir oyuna.
Lakin!
Hemen şeytanlık hinlik,
Girer devreye.
Kime dönsen yönünü
Yemini billâhi oyar gözünü,
Hak dostu eridir doğruluğun
Tutar sözünü.
Bozmaz bir lahza sabır yeminini,
Ötelere saklar öfkesinin bedelini.
Editör: Nezihat Keret
