TEYZE
Komşumuz olan yaşlı bir teyze vardı,
Balkonunda atmaya kıyamadığı,
Eski eşyaları, kanepesi,
Bahçesinde derme çatma asması,
Altında rengârenk çiçekleri,
İçlerine fesleğenler ektiği,
Yağ tenekeleri, yoğurt kapları.
Gelene geçene dert yanardı,
Geçmeyen ağrılarından, acılarından...
Gücenirdi komşular bazen,
Balkonlarımızı kirlettikçe
Bacasından çıkan isli duman.
Çer çöp toplardı sokaklardan,
Yakardı kışın sobasında.
Pahalı diye açmazdı doğalgazı,
Dinlemezdi sözünü evlatlarının,
Pes etmezdi yaşlı inadı.
Bu yıl yok artık yaşlı teyze,
Göçtü gitti bu sonbaharda...
Artık çıkmıyor isli duman
O binanın bacasından...
Yok oldu balkonundaki
Eski eşyalarla oturduğu divan.
Bahçesi de değişti artık,
Yok oldu onunla birlikte,
Yaşlı asması, yağ tenekeler.
Kendi elleriyle dikip suladığı
Çiçekleriyle beraber hepsi.
Hiçbir iz kalmadı ondan
Sanki hiç yaşamamış gibi.
