SREBRENİCA'NIN GÖZYAŞLARI
11 Temmuz 1992, insanlık tarihi kapkara
Srebrenica'da 8372 can düştü toprağa
Avrupa'nın gözleri önünde, sessiz bir çığlık
Acı ve gözyaşı, yürekleri yakar yanık yanık
Gökyüzü ağladı, kara toprak hüzün dolu
Bak şuraya, o görünen bir bebek kolu
Her bir can, bir yıldızdı karanlıkta parlayan
Ne yazık ki bir milletin umuduydu kaybolan
Gözlerde yaş, yüreklerde sızlayan yara,
Çığlıkları duyan yok ki, kanayan yaraları sara
8372 can, kimi ana, kimi baba kimi de çocuk
Vahşetin pençesinde umutlar gitti soluk soluk
Her bir mezarda bir öykü, her taşta bir isim
Srebrenica toprağında yankılanır cisim cisim
Dünyanın kör bakışı, insanlığın yüz karası
O kara günde kayboldu, günahsızların anısı
Sessiz gecelerde yankılanır ailelerin acısı
Yıllar geçse de dinmez, Srebrenica'nın yarası
Anaların gözyaşı, bütün yürekleri daĝladı
Gözlerde yaş, susmayan dillerde söz kalmadı
Avrupa'nın gözü önünde, yaşanan bu vahşet
Unutulmaz asla bu derin acı, kin ve nefret
Srebrenica'nın sessiz feryadı, kulaklarda yankı
8372 can, sonsuza dek kalbimizde inanki
