SÖZ BİTER Mİ?
Ne söz biter ne gün biter biterse sadece ömür bitermiş. Nereden başlasam bu hayat hikayesine başladığım tüm hikayelerde yarım kaldı nedense.
Umut ektiğimi sandım karşılığında umutsuzluk alacağımı nereden bilecektim. Ey hayat kaldır başını yerden içindeki yaşattığın insana şöyle bir bakıversen!
Ne sözler kaldı elimizde söylenmedik ne de bir türlü eskimeyen günler kaldı elimizde. Umutla beklediğim özlem duyduğum hayallerim yarınlarım kayıp gittiler hepsi birer birer. Bir türkü tutturmuşum ya sevdadan yana baktım ki benim türkü dolaşıyor dilden dile. Ne varsa elimde yüreğimde alıp götürüyorlar inanın beni bile hiç düşünmeden.
Şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler çoçukluğumdan başlamak isterdim hiç düşünmeden. Umudumu getirin bana umudum olmadan hayal bile kuramam ki ben. Söylenecek ne varsa her şeyi şimdi söyle bana yarın çok geç olabilir.
Uzaklardan çıkıp da bir gelsen diyorum gecelerini süsleyen rüyalarınıda getir bana istersen.
Haydi tut ellerimi, dokun şöyle bir kez tam da yüreğimin bam teline.
Bir dokunsan bin ah işiteceksin bir dokun bak yüreğin neler söyleyecek sana. Bitmeyen ne kaldı ki hayata dair özlenen anılardan hayallerden umutlardan başka.
Her şey buraya kadarmış meğer yıkılan gururun da olsa haydi sil gözyaşlarını kimseler görmeden.
Sözler bitti sazlar bitti, boşuna bekledik hayatın bizi anlayacağı günleri.
Sizleri bilemem ama ben yaşadım saymıyorum bu hayatı sil yeni baştan denemek lazım belki.
Sabırla bekledim bugüne değin elbet bir gün güzel günlerde gelecek sandım. Dilimde bitmeyen şarkılar yüreğime hüzün bırakılmış nağmeler dökülsün gönüllere bu hicaz eserler.
