SENİ ÇOK ÖZLEDİM BABAM
Bağışla beni...
Seni anlayamadım inan, baba oluncaya kadar.
Gözyaşlarım dinmese de seni geri getiremem, üzgünüm sonsuza kadar.
Allah'tan tek bir dileğim var.
Rahat uyu kabrinde, sanadır bütün dualar.
Mekânın cennet olsun. Seni çok ama çok özlüyorum babam!
Gözlerimi kapıdan ayıramıyorum. Bir gün dönecekmişsin gibi ama imkânsız.
Sen olmayınca ardımda, kanadı kırık kuş gibiyim hep yapayalnız.
Kucağına oturup doya doya "babacığım" diye
öpemedim, bırakıp gittin zamansız.
Mekânın cennet olsun. Seni çok ama çok özlüyorum babam!
Kıymetini bilemedim senin, son nefesini
teslim edinceye kadar.
İnanamadım yıllardır,
Alışamadım sensizliğe,
beni benden kopardılar.
Hayallerinle yaşıyorum.
Kokunu özlüyorum.
Resimlerine bakıyorum, olmuyor sabahlar.
Mekânın cennet olsun. Seni çok ama çok özlüyorum babam!
"Babalar evin direği" derlerdi çocukken, gülüp geçer, inanmazdım.
Vurduğun her tokatın yerinde, güller açarmış.
Şimdi yanımda olsan, sana kızmazdım.
Hayatta yitirdiğim en büyük varlığımdın, bir daha arasam da bulamazdım.
Mekânın cennet olsun, seni çok ama çok özlüyorum babam!
Ne kadar çok istesem de yanımda değilsin artık ne kadar da özlesem...
Eğer bir gün göçersem bu dünyadan, yanına gelip "babacığım ben geldim" desem...
Seni hiç ama hiç üzmeyeyeğime söz versem; boynuna sarılıp sevsem...
Mekânın cennet olsun. Seni çok ama çok özlüyorum babam!
Oğlun Tahsin, mezarına her ziyretine geldiğinde, dinmiyor gözlerindeki yaşlar.
Okuduğum dualarıma karıştı hıçkırıklar.
Hani nerede bütün yaşanmışlıklar?
Seni benden çok erken ayırdı kader.
Sadece hatıra kaldı isminin yazılı olduğu taşlar...
Mekânın cennet olsun. Seni çok ama çok özlüyorum babam!
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım
