SEN GEL YİNE DE...
Sen, karanlığıma açılan çiçekli
pencereydin,
Sen, bir gülerdin,
küstüm çiçekleri açardı yeşile,
Sen, çalar, söylerdin
Ciğerime, oksijen tüpleri baskın yapardı,
Geçitleri allı güllü, orkestrası fil’armoni
Sen, küser, susardın,
Şehrim, istilaya uğrar, bombalar
patlardı.
Durmadan, ayaklanma mayına meyilli,
Sen, durulur, beklerdin sesin yürümesini,
Ben, susardım, kırgınlar sokağında,
Sen, benim harflerimi beklerken,
Ben, senin cümlelerine hasret kalırdım.
Sen, gel yine de,
Harflerim kırgınsa da hoş tutar,
Bir hoşçakal demeden gitme.
Sen, gel yine de,
Harflerim, harflerine
Belki hoş bir günaydın der,
Belki gün ayar, hoş bir aydınlığa
Sen, gel yine de.
