SEN
Kolun tutmaz, bel ortadan bükülür
Çok sıkar canını, dört duvar bir sen
Güneş batar yaş gözünden dökülür
Yazarsın gamını, dört duvar bir sen
Koyun candan olsun, tüccar kâr alır
Dünyan olsun, geçmiş günü zor alır
Ay batar gün doğmaz kalbin daralır
Tüketir mumunu dört duvar bir sen
Bir an bir yar sever serden geçersin
Neşen hadden aşar dağdan uçarsın
Gündüz tövbe etsen, akşam içersin
Sürersin demini, dört duvar bir sen
Her gece eski düş, her gece kan ter
Bazen bir yol gezen, baykuşlar öter
O coşan sokaklar senden beş beter
Kaparsın camını, dört duvar bir sen
Kader öğrenilmez beyden amirden
Can taşıyan var mı, taşla demirden
Dünya tutmaz varla uzun ömürden
Bekle kalanı gör dört duvar bir sen
Şerifoğlu’m duman, alıp tüttün mü
Boş ver malı sen kendine yettin mi
Bir çukurda, sağ böğrüne yattın mı
Kim bilir namını, dört duvar bir sen
