SECDEDEKİ GÕZYAŞLARIM SAMİRİ
Bu gece,
Hiç aklımda yokken, bir kabus olarak düştün birden;
"Katran Karası Rüyalarıma."
Yataktan kalkar kalkmaz yanında anasını bulamayan küçük masum bir sabi gibi hıçkırarak dakikalarca ağlayarak uyandım bu gece...
Hak etmediğim acılar yüreğime kabus gibi çöküp tekrar tekrar o anları yaşayınca, nice hak edilmemiş acıların acı meyvesini yedirdin yine bana.
Sonra ne mi yaptım?
Susturamadığım gözyaşlarımın sebebi olan seni secdede, gözyaşlarının da sahibi Rabbim'e şikayet ederek;
"Samiri gibi olmasını sağla!" diyerek O'na havale ettim!
"Samiri de kim?" dediğini duyar gibiyim!
Kur'an' da bir kıssa vardır lakin sen,
kötülüğe hizmet edenlerden olduğun için bilmezsin!
Sana kıssa'yı biraz anlatayım da, Samiri kimmiş öğren!
Hz. Musa, dağ'a İlahi Emirleri almaya çağrıldığında,
Samiri adında bir kişi, uzunca bekleyiş ile Hz.Musa gecikince; "Bir boğa heykeli yapmış ve bu sizin ilahınızdır." diyerek halkı tapmaya inandırmıştı...
Musa geri dönüp olanları öğrenince,
Samiri'ye:
"Ceza olarak ömrün boyunca 'bana dokunmayın!' diye ağlayacaksın, çünkü dokunduklarında etlerin lime lime acıyacak; işte senin cezan da böyle!" demişti Hz. Musa...
Bu kıssayı sana neden anlattım?
İşte, secdedeki duamdır:
Senin ömründe, Samiri gibi olsun!
Sana her kim dokunursa dokunsun, bu, annen bile olsa; beni hatırlatsın ve vicdanın sızlasın, bu yarayı yüreğin kaldıramasın!
Dokunduğun herkeste; beni, acımı ve acıyı yaşayarak hatırla ki neler çektiğimi anla!
Ne sevdiğine ne de sevene dokunama bir daha!
Canın öyle acısın işte!
Gülerek işlediğin günahın bedelini;
ömrünce böyle "için için" yanarak, canın acıyarak çekesin inşallah.
Unutma, unutama beni!
Yaşattığın acıların cezasını böyle yaşa!
Ve unutma sakın:
Sevenin ahı tutar bir gün mutlaka!
Dilerim ki hiç kimse böyle intizar ettirilecek kadar sevildiğine pişman edilmez diyelim…
