ŞAİRİN ÖLÜMÜ
Öyle gazetelerin ilan sayfasında
Ya da altyazısında TV. dizilerinin
Geçmez şairlerin ölüm haberi.
Şair
Yeterki bir kez kalbinden geçirsin
Gözlerinin başka bir göze
Bakma ihtimalini
Dudaklarının bırak öpüşmesini
Tebessüm ettiğini bile düşünmek
Kafidir duyurmaya
Şairin ölüm haberini.
Öyle herkesin içinde ölmez ki şair
İçinin en tenha yerini seçer
Hani şeytanın bile görmediği
Senin aklından bile geçmeyenler
Şairinse aklından hiç gitmeyenler
Elinin değdiği bardak
Giyip çıkardığın gecelik
Hepsi de kutsaldır şair için
Hepsi de peygamberinden
Kutsal emanetler.
Farzetki sen
Sadece bir beğeni almışsın
Ya da koymuşsun bir paylaşıma
Hele de bir yürek imiyse bu
Bir tebessüm falansa
Kaç kez bileğini kesmiştir şair
O gece kendini kaç kez
Uçurumdan atmıştır.
Öyle her yerde ölmez şair
Kendi mezar taşını kendi yazmadan
Gömülmez şair.
Şair bilmek ister
Yanağında açan gülün sebep i hikmetini
O kendi kendine söylediğin şarkıda
Durup durup tebessüm etmeni
Merak eder.
Sen düşünmeden bir şey söylersin
Şair o sözü vahiy zanneder
Oturur sabahlara kadar
O cümleyi tefsir eder.
Şair
Bilinç ötesinde yaşar dedi Yusuf Alper
Gerçi Freud'un da buna benzer
Bir sözü vardı psikanalizde.
Sen boşluğa bırakırsın nefesini
O buğulandığını görür başka bir yüzde
Şairler sessiz ölür
Öyle şatafatla gömülmezler
Şatafatla anılmazlar bültenlerde.
