PERİHAN
Örgülü saçların vardı o yıllar,
Omuzlarından aşağı sarkan
Nar içi yeleğini giyerdin
Çoğu zaman.
İki elinde bakır bakraç
Ağaçlı yoldan süte gelirdin.
Yürürken başını öne eğer
Sessizce bir şarkı söylerdin
Gökyüzü başımda döner.
Bulutlar etrafımı sarardı
Gözümün önünü görmezdim.
Bastığım yeri bilmezdim
Yazın ortasında karlar yağardı.
Daha çocuktum. Utangaç.
Simsiyah gözlerin vardı
Buğulu buğulu bakardın
Yüreğimi dağlardın!
Başımdan kaynar sular akardı.
Bir bulut geçti sanırdım.
Ya da yağmurda ıslandım.
Ben sokağın başında
Sen Zeyno Halı’nın avlusunda
Zaman geçmezdi.
Yüzümü rüzgâra verip
Bağırasım gelirdi
Yeşil parmaklı pencerede
Sıra saksılar fesleğen kokardı
Kanatlı kapının açılışını
Mahzun bakışını
Dönüşünü beklerdim Perihan!
Biraz geç kalsan!
Ömrüm bitecek gibiydi her an
Aradan yıllar geçti ama
Bir Sivas’ımı bir de seni,
Gülümsemeni hatırlarım hâlâ
Örgülü saçların vardı o yıllar
Omuzlarından aşağı sarkan
Nar içi yeleğini giyerdin
Çoğu zaman!
