OYNAMAYA DURMUŞ BİZİM YÖRÜKLER
Yaylalarda keçi, koyun kalmamış.
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Davarı gütmeye gelen olmamış,
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Nedense bu sene rahmet yağmadı!
Kocaman dünyaya dertler sığmadı.
Hayatında keçi, koyun sağmadı.
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Nineler kalmamış, dövmüyor dibek.
Ne yapsın, çaresiz ağlıyor bebek.
Yörük dediğin hiç atar mı göbek?
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Çökelek yapmamış, ayran katmamış.
Kıl çadırda uyumamış, yatmamış.
Toros Dağları’nda tüfek atmamış.
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Dağlarda ne keçi kalmış ne koyun.
Neden eğlenceye dönüştü toyun?
İşleri güçleri sadece oyun,
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Keçi, koyun bitmiş; pancar ekerler.
Pekmezin yerini almış şekerler.
Böyle gitmez artık patlak tekerler.
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Her gördüğün bağı hemen belleme.
Geleneği bozma, artık elleme.
Boşa ateş yakma, duman yelleme.
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Merinos koyunu güdülmez dağda.
Çiftçiler sürünür bahçede, bağda.
Ellerin uzaya çıktığı çağda
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Bunlar nasıl köylü, karar kılmıyor,
Yularsız eşeğe yular almıyor;
Sağılacak keçi, koyun kalmıyor,
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Kabak tadı verdi, artık koktular.
Arı kovanına çomak soktular
Bunlar aç değil ki zaten toktular.
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Katırlar satılmış, boşa araman.
Uyuz eşek ile köye varaman.
Bakalım, nicedir Konya, Karaman?
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Alparslan, daha ne desin Alparslan?
Galiba çıkıyor sesin Alparslan,
Tamam artık, kısa kesin Alparslan!
Oynamaya durmuş bizim Yörükler.
Editör: Hamiyet Su Kopartan
