OLMUŞKEN BEN
Zor ettiler beni dost bildiklerim
Yaradan’a yanıp kul olmuşken ben.
Çekerken sevdasın zor bildiklerim
Bu yürek yanıp kül olmuşken ben.
Nerde kaldı bilmem güzel sözlerin
Gitmiyor gönlümden sevda izlerin
Yüreğim yarısın almış gözlerin
Sol yanında açan gül olmuşken ben.
Bitiyor bu gençlik yolun yarısı
Açılmış kapanmaz gör ki şurası
Silinmez bir türlü gözün karası
Çoşup da çağlayan sel olmuşken ben.
Yaktılar şu gönlüm ben nasıl yandım
Ben de kendim sevip sevdalı sandım
Bir ömür boyunca nasıl da kandım
Yeşerip dökülen dal olmuşken ben.
Hep istedin yâr benden canımı aldın
Acımadın gurbet ellere saldın
Bulunmaz nadide çiçek de baldın
Arının yaptığı bal olmuşken ben.
Ahmet'in her gece girme düşüne
Karışmam tövbeler sevda işine
Aynı yer olsa da düşmem peşine
Sevdasız bir yere yol olmuşken ben.
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz
Editör: Bilgi Şakar
