OĞULA MEKTUP
Sev kendini, akşamı, hem sabah kadar sev.
Yolda yürürken,
Bitirmişken bir işi alın terinle,
Kalmışsan utançsız ve yalansız yastığında;
Sev geceyi,
Uykuyu,
Bir kediyi mesela,
Uyanmayı sev, sevdayla umutla.
Bırak,
Yarım kalmış işler beklesin seni.
Sev kuşları severce,
Baharı koklarca, hem
Açmış papatyayı,
Kızıl gülleri sever gibi hani.
Sev yaşamayı,
Sev bir kızı,
Sev tomurcuk vermiş fidanı.
Üç dinle, bir konuş dostunla,
Ver yüreğini masada;
Verme sırrını,
Açma saklını pazara.
Oğul oğul, can oğul:
Sen sen ol,
Utanma sevda sözlerinden,
Büyütür yiğitliği hasret sözleri,
Büyütür af dilemek, güne kapılmış yanlışlarda.
Eğilmemişsen doğrularında,
Ağla sevdiğine yanlışın varsa utanma!
Gülmek de yüreğe dair, unutma!
Sor merakında kalan soruları,
Sancısı çok olsa da.
Sev,
Sevmekler tutar elini,
Düştüğün kuyularda.
Böl bölüş aşkı, çoğalır.
Gülüşünde çoğalt,
Gülüyorsa sevdiğin,
İçinde bir yangın tutmuşsa ellerini,
Bırakma!
Kız günde yalana,
Kızma duyduğuna,
Duy duymasına;
Sesler yalancıdır, kızgınlıklarda
Duy yüreğini,
İçinde sancılar varsa.
Ah en çok analar ağlar!
Dinle endişesini,
Çöz korkularını,
Kapatma sığınacağın kapıları.
Oturduğun koltuk,
Aldığın nefes,
Yaslanmak istediğin arkadır ana.
Ne baban gibi ol
Ne biç kendine kılıfları.
Ararsan eksik çok elbet.
Sev sende olanı,
Boğma sevdayı,
Aşk bahar çiçeğidir solar.
Küslükler birikirse saksında,
Susmalar öldürür mevsimleri.
Kışta üşümüşçe sarıl sevdiğine,
Titre dokununca ellerine,
Sevmeyi bilenler yakışır elbet birbirine.
Bir elmanın yarısı ol demiyorum ki
Ağaç ol, olabilirsen.
Köklerin sağlam,
Uzan göğe açılmış dallarınla.
Kuşların dilini öğren demiyorum ki sana,
Aşkın dilini konuşmak mesele.
Harca demiyorum insanları,
Tüketir günde hayat insanı,
Koy mesafeni,
Özlerse arar seni.
Sil kalabalığı,
Sil başını ağrıtanı.
İyilik zor kumaştır,
Taşıma omzuna yük olanı.
Sevme, küçülteni seni.
Sevme, günü dar edeni.
Sev, seveceksen
Çoğaltanı.
Çoğalttığını
İstemek, yağmurda akan su;
Özlemek, ırmaktır.
Ak,
Akıyorsa yüreğin.
Utançsız
Sözlerini salıp sulara,
Göğe,
Gece göğsünde bir dolunaya,
Işığım de adına.
Güneşim,
Bırak desin sana;
Ben ay,
Geceni ışıtmış,
Karanlığına aydınlıksa
Önce adam,
Sonra aşk ol ona.
***
Editör: Seher Uslu
