NEFES ve ÖMÜR
Ömrü biz takvimlerle ölçeriz. Hafta, ay, yıl… Misal: “Flanca kişi şu yaşta öldü.” deriz. Ama işte ilahi hesap böyle olmuyor. Bize bahşedilmiş ömre, “ Bu kadar nefes alabilecek. “ diye öncesinden yazılıyor.
Rabbimin takdir ettiği ne kadarsa biz o kadar nefes alabiliyoruz. Ne bir eksik ne bir fazla…
Belki hiç şahit olmadınız ama son anlarını yaşayan biri çok hızlı nefes alıp vermeye başlar. Bu dünyada ona sunulan sayılı nefesi tüketebilmek içindir. Verilen nefes sayısını tamamlamadan kişi ölmez çünkü.
Ölmemeye çare yok, hepimiz bir gün ölümü tadacağız! Yaşam süresinde sayılı nefes ve o her nefesin de öbür dünyada bir hesabı varsa hiçbir nefesin boş işlerle heba olmasına izin vermemeliyiz.
Yazdıklarımı okuduktan sonra hep bundan sonra kaç nefes hakkımın kaldığını, son nefesi acaba nerede vereceğim diye düşünerek derin bir nefes çekerim içime.
Çünkü bir daha alamayabilirim… Çünkü her nefes aldıktan sonra ölme ihtimali de var insanın…
