NE ÇABUK UNUTTUN OVALI GARDAŞ
Bizim Yörük Türkmen geleneğini
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Toros dağlarıydı kurtların ini.
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Toros dağlarında davar güderdik,
Yaylaya çıkardık, dağa giderdik,
Kavalla, curayla düğün ederdik,
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Bakalım, gelir mi acep göresi?
Bizim çizgimizdir Oğuz töresi!
Toros dağlarında Teke yöresi;
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Aslını unuttun, ovalı oldun.
Bir yerlerin kalktı, havalı oldun.
Bilmem ki kimlerin mavalı oldun?
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Goca ninem dağda keçi sağardı.
Bereket bol idi, rahmet yağardı.
Erkenden kalkardık, güneş doğardı.
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Kıl çadır içinde her gün yatmıştık,
Ta küçükken davar eti tatmıştık,
Kendimizi yaylalara atmıştık;
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Erik dalı, kiraz dalı, bilmem ben.
Sığırı, mandayı, malı, bilmem ben.
Aslımız Yörük'tür, yalı bilmem ben.
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Ozanı bırakmış, çalgıcı tutmuş.
Ovaya yerleşmiş, hapları yutmuş.
Dedemiz Yörük'tü, çoktan unutmuş.
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Destan nedir bilmez, şiir okumaz.
Sanattan anlamaz, halı dokumaz.
Düz ovada zaten bülbül şakımaz.
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Bırakın cümbüşü, kemanı, udu.
Söyle, sizin aklınızı kim yudu?
Yörük kızı gibi oynasın Dudu.
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Dedemiz Yörük'tü, kaval çalardı.
Yaylaya çıkınca haber salardı.
Keçiler, davarlar tuzu yalardı.
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Yörük'ün çalgısı curayla sazdır.
Destanlar okut da şiirler yazdır.
Aslımız Yörük'tür, bilenler azdır.
Ne çabuk unuttun ovalı gardaş!
Ovaya bin basar dağların şanı,
Yayladan duyulur keçinin çanı;
Atamız Yörük'tür, iyice tanı.
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Alparslan, yıkmasın hatır Alparslan;
Toros dağlarında katır Alparslan,
Şiir yazdım üç beş satır Alparslan;
Ne çabuk unuttun, ovalı gardaş!
Editör : Hamiyet Su Kopartan
