KORKULU RÜYA
Sevgili kardeş ailem,
Söze nerden başlamalı inanın ben de bilmiyorum.
Sözcükler boğazıma diziliyor, yutkunamıyorum.
Günlerce ne yazacağımı ne diyeceğimi bilemeden dondum kaldım.
Tarifsiz bir acı yaşıyoruz, bunu anlatacak sözcükler bulunmuyor, kelimeler kifayetsiz kalıyor.
Tarih 06 Şubat 2023.
Zaman durdu, yaşam durdu, yürekler dondu.
Bedenler soğuktan donarken kalbimiz kor ateşlerde yandı kavruldu.
Biz o gün herşeyimizi kaybettik.
Evimiz, eşyalarımız, sevdiklerimiz, canımızdan can gitti.
Mahşeri aratmayan kıyameti yaşadık ânbe an.
Art arda süren depremler, uyansakta hâlâ kabusun devam ettiğini aklımıza, ruhumuza kazıdı.
"Gidecek yer neresi?" dedik hep birlikte.
Sağa sola koşturduk.
Hangi yöne gitsek, binalar gözler önünde bir hışımla küle döndü.
Ayaklar çıplak, üste başta birşey yok.
Yataktan korkuyla fırladı çoğumuz sokaklara.
Tabi o şiddetle sarsıntıyla içerde kalanlar oldu.
Kulakları sağır edecek derecede korkunç bir uğultu sardı etrafı.
Çocuklar olanlardan habersiz, "anne ne oluyor?"
Ne olduğunu anlatmak öyle zor ki !
"Adı deprem" fakat açtığı derin yaralar, tarifi imkansız bir afet olayı.
Çocuğum bunu sana nasıl tarif edeyim, "Fay hattı" diyor, uzmanlar.
Nedir bu fay hattı? Ben de bilmiyorum.
Eskiden bize masal anlatırdı nenelerimiz;
"Dünya sarı öküzün üstünde, ayaklarının altında sabun var, ayağı kayınca deprem oluyor." derlerdi.
Çocuk aklıyla buna inanırdık.
Belki de daha az yara almamızı sağlardı bu masallar.
Acıyı tatlandırmak iyidir, bazen.
Hiç değilse geleceğe korkuyla bakmazlar yavrucaklar.
Güvenin ve inanın, ilerde bu yaşadıklarımız bir anı olarak kalacak.
İnsan çok sağlam bir bünyeye sahip, bir çok zorluklarla mücadele etmektedir.
Ve sonunda huzuru mutluluğu yeniden kazanacak...
Rüyaydı, kabustu bitti.
Şimdi uyanma vakti...
.... GÜNAYDIN ...
