KARDEŞİM BENİM
Magnus, oteldeki 110 numaralı odayı temizliyordu. Oda adeta çöplüğe dönmüştü ve fazlasıyla dağınıktı. Eline siyah büyük çöp poşetlerini alan Magnus, odayı toparlıyordu.
Bu iş, neredeyse bir saatini almıştı.. Ardından odanın mermer döşemeli yerlerine paspas yaptı. Odanın eski dağınık ve paspal halinden eser kalmamıştı.
Magnus, odayı bitirdikten sonra babası Henrik'in yanına indi:
“Baba, odayı bitirdim.. Sanırım şimdi dinlenmeliyim.”
Henrik, oğlu Magnus'u onayladı:
“Dinlenebilirsin evlat.”
Otel kapısından içeri seksen yaşlarında ihtiyar erkek bir müşteri girdi. Müşteriyle, baba Henrik ilgilendi:
“Hoşgeldiniz.”
“Boş odanız var mı acaba? Varsa ne kadar ücreti?”
Magnus, ”bir dakika” dedi.
Baba Henrik, bu duruma şaşırmıştı. Magnus, sözüne devam etti:
“İnsan hiç kardeşinden para alır mı? Hoşgeldin Serdar Ahmet.”
Baba Henrik, şok olmuştu. Çünkü Magnus, Türkiye’de yaşadığı hayatındaki kardeşi olan Serdar Ahmet'i tanımıştı:
“Serdar Ahmet, kardeşim... Birazdan yemek yiyeceğiz, bize eşlik eder misin?”
“Memnuniyetle size eşlik ederim. Zira soracağım sorularım var.”
İhtiyar da, Serdar Ahmet de şaşkındı. Magnus, onu bir seferde tanımıştı.
Yemek vakti geldi. Akşam yemeğini lobideki masaya kurmuşlardı. Yemekte anne Bayan Amanda'da vardı. Magnus, söz aldı:
“Nasılsın kardeşim? Umarım her şey yolundadır.”
“Her şey yolunda sayılır ama ben yalnız yaşıyorum.”
“Eşin Derya'ya ne oldu?”
“Derya’yı üç sene önce kaybettim. Kronik böbrek rahatsızlığı vardı.”
Anne bayan Amanda söz aldı:
“Işıklar içinde uyusun.. Serdar Ahmet, bizim oğlana en kazık sorulardan sor.”
Serdar Ahmet, "sorayım" dedi. Magnus'a, Türkiye’de yaşadığı hayattaki en çok sevdiği aile üyesini sordu. Magnus, beklemeden soruya cevap verdi:
“Ailemde bir tek dedemi severdim.. Babamın babası olan dedemi.”
Herkes, bu cevap karşısında vallahi de pes etti.
Norveç'in başına gelmiş bir hikayeydi Magnus'un hikayesi. Bir reankarnasyon hikayesiydi. Ve Magnus, Türkiye’de yaşadığı hayattaki kardeşi Serdar Ahmet'i tanımıştı.
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım
