KAFAYI
İnsani geçtiyse, devri âlemin
Sorucu meleğe takma kafayı
Kitaba uyarsa şeklin şemalın
Dünyevi dileğe takam kafayı
Bi uzun koşudu içinde istem
Mezara ulaşan, ayrılır pisten
Ecele eğildi, Zaloğlu Rüstem
Bükülen bileğe takma kafayı
Ne falına inan, ne rüyayı böl
Islanır kirpiğin, yapışır tel tel
Bir kez, garbi eser iki kara yel
Bu çarkı feleğe takma kafayı
Kurnazın elinde köşe başları
Kati kural sayar, olmaz işleri
Ne pirinç ayırdı, ne de taşları
Ters işler eleğe takam kafayı
Şerifoğlu, değil evham sırası
Biyar işin ne pisi hoş ne hası
Bir nefeslik evle mezar arası
Hayırsız sılaya, takma kafayı
